FETİH SURESİ
Fetih tasavvurumuzu inşa eden bir sure. Fetih, yürek fethidir. Yürekleri açmaktır. İman ile insanın buluşturmaktır. Kökle, saçakla suyun buluşması gibi.
Adını birinci ayetten alır. Fetih; yüreklere giden yolun açılması, İslam’la insan arasında ki engellerin kaldırılmasıdır. Kalplerin kapılarını açmaktır. İnsana imanın ulaşması anlamını taşır. Bu sure Hz. Peygamber hayattayken bu isimle anılırdı. İniş zamanı Hicretin 6, senesi, 628 yılında Hudeybiye Anlaşması sonrasıdır. Bir bütün olarak nazil olmuştur. Nuzül sıralamasında 91, sırada yer alır.
Konusu; Hudeybiye barış anlaşması çerçevesinde gerçekleşen tüm zamanlara geçerli olan ilkeler manzumesi veren bir konudur.
Hendek Savaşı Mekkelilerin tüm güçlerini ortaya koyarak yapmış oldukları son saldırıydı. Bölgede ne kadar İslama muhalif varsa bir olup Müslümanları çepeçevre kuşatmışlardı. Hiçbir şey elde edemeden geriye döndüler. Resulullah bu olay arkasından “artık sıra bizde” buyurmuştu.
Bu savaştan iki 2 sonra, hicretten 6 yıl sonra, Muhacirler vatan hasretiyle yanıp kavrulmuştu. Rüyalarını bile hep Mekke süslüyordu. Resulüllah’da rüyasında Kabeyi ihramlı bir şekilde tavaf ettiğini görmüştü. Bunun bir işaret olduğunu düşündü. Bu rüyayı gerçekleştirmek için tüm müttefik beldelere haber gönderdi. Fakat civarındaki bedevi arap kabileleri bu çağrıya icabet etmediler. Korktular. Böyle silahsız bir şekilde böyle bir zamanda, bu kadar az bir insanla oraya gidenlerin, bir daha dönmeyeceklerini zannettiler ve düşündüler. 11, ayet onların bu düşüncelerini mucizevi bir şekilde ele veriyor.
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.