Mecnun gibi düştüm çöle,
Leyla Leyla canım Leyla,
Aşkından çekerim çile,
Leyla Leyla gülüm Leyla.
Yanar gönül soba gibi,
Viran oldu kasabalar köylerim
Dostum oralardan gitti gideli
Kendim calar söyler kendim eylerim
Dostum buralardan gitti gideli.
Sevdasıyla köy köy gezer olmuşum
Yağmur yağar serin serin
Yaram vardır derin derin
Sabret gönül Allah kerim
Aman aman halim yaman
Dağlar başı duman oldu
Dost bağında güller açar
Güzel güller ışık saçar
Etrafında kuşlar uçar
Bizi sana hasret ettin.
Ağardı saçım kalmadı
Şu dünyanın neresine
Söylen bana güveneyim
Bakın mezar sırasına
Sonum böyle ne eyleyim.
Güneş aşdı kararıyor
Bu dünya fanidir sakın unutma
Doğru sözlerine yalanlar katma
Dostun kelamını yabana atma
Birgün gelir sözler yerini bulur
Sakın Cahillerden pesine gitme
Ömrüm
Dağlar karlı erimiyor
Yollar bağli yürülmüyor
Menzil uzak varılmıyor
Dertli dertli geçer ömrüm.
Hergün giden olur geriye gelmez
Yaralı gönlüme derman bulunmaz
Dostdan ayrı düstüm elim uzanmaz
Perişanım bu yıl bak ne haldeyim
Nice yıllar derdin belimi büker
Izlerim Nakşi-bendiyi
Çekerim onun derdini
Bağladım kendi dilimi
Dost yoluna yana yana
Gördüm unutmam yolunu
Mezarında güller acar
Etrafında kuşlar ucar
Mevlam rahmetini saçar
Eski köyde Efendimiz
Nefsimize gem vurdurdu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!