Uyansana kardeşim.!
Umuda bir yolcu var.
Tut elinden düşmesin
Üzerinde ahı var.
Vurgun yemiş yürekler.!
Uzak Şehir
Uzak şehrin yitik çocuklarıydık biz,
sokak lambalarının titrek ışığında büyüyen.
Ayazda üşüyen ellerimizle
hayallerimizi ısıtırdık.
Ne kadar yansa da gönül ateşte,
Küller içinden doğar bir yeni sesle.
Gece en koyuyken gelir bir hevesle,
Sabah var, umut var, var bir çaresi.!
Diz çökse de dağlar, eğilse başım,
Yeniden Başlasam..
Şimdi yeniden başlasam hayata,
Ne geçmişin gölgesinde dururum,
Ne de geleceğin hayaline dalarım.
Sadece bugünü yaşarım,
Her nefeste yeniden var olurum.
Yeter ki inan
Başka bir dünya var içimde saklı,
Gökyüzü mor, denizler yakut.
Orada susmaz çocuklar ağlayınca,
Ve silah değil, sevda taşır bulut.
Saçlarına küme küme yıldızları topladın,
Gece sustu, gökyüzü soldu.
Bütün karanlıklar sende anlam buldu,
Geceye bir tek ışık bırakmadın.
Göğün mavisini aldın bakışına,
Yılların Ardından
Yılların ardından dönüp baktığımda,
Bir yürek çırpınır sessiz hatıralarda.
Tozlanmış bir defterin ilk sayfasında,
Yarım kalmış cümleler düşer aklıma.
Yok Sayacaksın
Yok sayacaksın bazen,
yağan yağmuru,
ıslanan sokakları,
eskiyen adımları kendine saklayarak.
Yorgun..
Yorgun demokratın ayak sesleri,
Dar sokaklarda yankılanır usulca.
Her adım, bir ömürden iz taşır,
Her soluk, bir devrin ağırlığını.
Zaman,
bir trenin penceresinden
akıp giden ağaçlar gibi
sessizce geçiyor önümden,
her biri bir hatıranın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!