Feryat! Şiiri - Yusuf Kesik

Bu şehir gene ıssız, gene karanlık.
Oy! Hangi yana gideceğim şimdi.
Yolumu bulabilecek miyim?
Sokaklar karanlık her yerde uğultu var.
Hangi karanlık, yalnız kalmış sevdayı boğazlıyor.
Bir çığlık duyuyorum yüreğimde
Artık gücüm kuvvetimde kalmadı.
Size de bir çift sözüm var ey! gökyüzünün vefasız tanrıları!
Neden yeşermiş umutlarımı kökünden biçtiniz? .
Yeryüzündeki kulların acıları sizleri çok mu mutlu ediyor?
Bu kininiz nefretiniz neyin nesi, ne istediniz sevdamdan? .
Ben bu şehirden bulutların gerilimine kapılıyorum.
Bu şehirde kara bulutlar sanki benim üzerimde dolaşıyor
Kimden alacağım intikamı mı?
Ruhumdan mı, bedenimden mi?
Söyle sevdam hangisini yapayım?
Şeytan dıyorki kopar şu kalbi yerinden.
Koy taşın üstüne vur balyozu!
Param parça et içinde hiçbir sevgi kırıntısı kalmasın.