Geçip giden zamanı seninle hatırlarım
Güllerin solduğunu bülbülün feryadında
Öyle bakma yüzüme gülüşüne sabıkam
Ağladığım duyulmaz güllerin feryadında.
Huzur sevgi harmanı gittiğin kutlu yolda
Yüce rabbime niyaz söylenir kelamında
Baki olan uykuda hayrete mucip neden
Susuyorum duruşuna tevekkül her gecede
Şimdi gitmenin vakti gönül saraylarından
Ölüm çağırır beni duyulur kelamların-dan
Anlıyorum silinmiş levh-i mahfuz olandan
Yandığım görülmez bilmeyenin gözünde.
Yüreğinde umutlar kanatlanmış semaya
Değerini bilirsen gidersin arşı alaya
Kimselerde gelmez ki boş olanda sefaya
Değeri kıymeti yok bilmeyenin gözünde.
Kayıt Tarihi : 4.1.2019 21:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Kara 4](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/04/feryadinda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!