Feryadımı Duy Şiiri - Şükran Çamoğlu

Yediğin her lokmada gözlerimin nuru var
Etmiyorum hakkımı sana bil ki hiç helal
Ellerin koynundasın hem bedbaht hem de mutsuz
Yolun sonuna geldik bir uğra gönlümü al

Sana aşkım sonsuzdu onlar gibi sevmedim
Çek git benim dünyamdan hiç ıraklaş demedim
Yabancı oldum sana kaldım gözleri yaşlı
Bakakaldım ardından bir daha sevemedim

Anılarla avundum bin bir hayal kurarak
Düşlerimde aradım tanrıya yalvararak
Ellere kucak açtın beni yalnız bırakıp
Çok büyük hata yaptın bedduamı alarak

Kadere boyun eğmek zorunda kaldık neden
Ben hala ümitliyim dön geri vakit varken
Affederim hatanı yeter ki sen geri dön
Yüreğimdeki aşkın nefrete dönüşmeden

Anladım hovardasın çapkınsın biliyorum
Maziyi bir kalemde defterden siliyorum
Sen ardında yeter ki kırık bir kalp bırakma
Feryadımı duy artık seni çok seviyorum