Boş bir gövdeden geçerken insan nefesi
Gövdesinden sızar yaslı bir insan sesi
Nefes ses olur,sesse bir ağıt kamışçada
Ve anlatır anlayana alemin tüm gizini
Yarım hiçbir ses yoktur onun bağrında
Her acısı tam her derdi tastamamdır
Hele iş gelince derdi ruhla anlatmaya
Susar dil,dudak,başlar ney konuşmaya
Bir kamıştan çıkan feryat anlatır bize
Ölümün hep tam yaşandığını sokaklarda
Çocukların aç kaldığınıda,ağlayanlarıda
Ney hatırlatır,insana,insanı,insan sesiyle
Kahinatın sırrıyla sırlanmış bir kamış
Yanık yanık söyler şarkısını,duyanlara
Pay yoktur onun sesinden,ham olanlara
Amma sudur o,aşkın ateşiyle yananlara....
Kayıt Tarihi : 19.7.2008 03:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıllar evvel bir dostumun isteğiyle başlamıştım bu şiire bitirmek yıllar sonra nasip oldu...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!