Güzel hatırlamak isterim seni,
Bütün gün güzelliğin ile,
Sevda sokaklarında gülümsemenle.
Gözlerinin dokunduğu tüm çiçekleri koklamışım gibi,
Suyun tadını almışım onbirimde tuttuğum orucum ile,
Seni akşamım, sabahımın dördünde veyahut,
Işıksız kaldım duvarlar arasında
Düşünceler parçalı bulutlu
Odanın sessizliği parçalanıyor dilimde
Engebeli yokuş, kaldırımlar düz bakar
Gözlerimin senli perspektifinde
Hissiyatımın yosun ıslaklığı
Perdeleri çek kuzum
Odam karanlık koksun
Yasak meyvalar olgunlaşsın
Sarı sıcak lamba diplerinde
Ellerini yıkama kuzum
Şiirde yazmak istemiyorum
Ama beynim unutmuyor
Yok olmak bilmiyor yüz hatlarını hatırlamak
Sonra şiire dökülüyor
Birden yan yana geliyor kelimeler
Başkasına aşık olman olasılığı beynimi kemiriyor
Nafile artık,
sessizliğe gömülen tüm muhabbetlerin ötesi.
Gülümsemek de hala uzak,
ertelendi son dokunuşun sevgisi.
Bir kadın, bir çatlamış dudak,
Bütün güller birbirine eşittir aslında
Hepsi güzel kokar
Ama menekşe başka
Bütün saatler birbirine eşittir aslında
Hepsi zamanla akar
bir geceden bir geceye akar ömrümüz
ihtimalleri yoklar sinsice
yavaş yavaş ölen bedenimiz
sivrilip batar kalbimize
yok olmak korkusu mu sarar ruhumuzu
karanlık mı akar yeniden mazimize
yine yanılmışım
seni unuttuğumu zannederken
bir anda seni koklarken buldum kendimi
farkına varmamış gibi yaptım ben de
uzaklaştım yerimden aniden
koşarken buluverdim bedenimi
Akıl karı değil ki bu
Yürek yemiş bir peynir kapanı faresi
Anlayacak mıydı ateşini içimdeki bir damla su
Ve
Aklımda süregelen fırtınadan kalma üzgün alev deresi
Unutacak mıydı bir kaç saniyeliğine bataklık kurusu senli sesi
Sonra
Çok sonra özlemekti benimkisi
Özlemenin bu denli akşamüstü huysuzluğuyla
Alışmaya çalışmanın aptallığıydı belki de
Bizimkisi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!