Ferman Padişahın Şiiri - Serap Demirtürk

Dur!
Geçme köprünün öbür ayağına,
Kal öylece orada…
Sen ki yüreğinin sahibine gidemezken
Atma bir yere tek bir adım…
Rüzgârlar şarkımızı söylermiş,
Yokluğumda severmişsin beni…
Geç bunları!
Gözlerimi yarı açık kapatmayı
Seni yanımda düşlemeyi öğrendim…
Bak ter içinde ellerim…
Açtım gözlerimi …
Yokluklardasın.
Sesin sesimi özler,
Varlığım varlığını…
Sarsıldı şehrin,
Sarsıldı yüreğim…
Sesime ses aradım,
Yoktun…
Bir garip divaneyim ben…
Biliyor musun
En zor şeymiş
İnandıramamak kendini,
Sanki bir kuyudasın da
Kapağını kapıyor elleriyle sevenin…
Şimdi düşünmekteyim
Kıyıdaki taşa verip sırtımı,
Yok etmeyi beceremediğim bedenimi,
Anıları unutmayan ruhumu
Varlığındaki varlığı
Atsam şu yardan,
Biter mi ki bu ıstırap?
Bitmez cancağızım…
Bitmez!
Hadi bir ferman çıksın gönlünden de
Özgür kalsın ayakların.

18.8.2011
SERAP HOCA