Sevmesem ölürüm,elinden inan.
SEV! diye emreden,ferman kalbimden.
Ben onu dinleyip,dert bulduğum an.
ÇEK! diye emreden,ferman kalbimden.
Bir bana ötüyor,borusu daim.
Olmadı bir kere,sorusu halim.
İnletir durmadan,zalim mi zalim.
SUS! diye emreden,ferman kalbimden.
Ne zaman birazcık,aralık versem.
Sevmeyi bırakıp,ben de dinlensem.
Sevmeyen birine,çok az imrensem.
KES! diye emreden,ferman kalbimden.
Kurtulmam imkansız,elindeyim ben.
Kölesi olmuşum,emrindeyim ben.
Huzurlu yaşama,derdindeyim ben.
AŞK! diye emreden,ferman kalbimden.
Kayıt Tarihi : 13.3.2006 14:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/13/ferman-kalbimden.jpg)
Svg&Syg
Sevgisizin yok Dünya da geregi,
Kalbinin yoluna selam..
Tebrikler veysel gardasim
Sevmeyi bırakıp,ben de dinlensem.
Sevmeyen birine,çok az imrensem.
KES! diye emreden,ferman kalbimden.
Sevmeyene hiç imrenme kardeşim, sen kalbinin sözünü dinle. Sevmeyi bilmeyen insanın hayvandan farkı yoktur.
Tebrikler güzel şiirine. Selamlar.
TÜM YORUMLAR (3)