Ferman Dediler Şiiri - Serpil Kaplan

Yolumuz vuslatsa, ilenme gamdan.
Yerdeki toprak ol, düşersin damdan.
Hayatın oyunu, çöpten samandan,
Gün olur yıkılır, ferman dediler...

Padişah olsan da, güvenme mala.
Ebedi var mıdır, dünyada kala ?
Ayağın basarken, yürü Hak yola,
Gün olur takılır, ferman dediler...

Dertsiz kul var mıdır, dünya hanında ?
Kula kulluk olmaz, edep şanında.
Doldurduğun neyse, gelir yanında,
Gün olur bakılır, ferman dediler...

Bir damla yaştadır, aşkın kudreti,
Kan sürünsün bırak, silme sureti.
Kelamlar çürüsün, bozma sireti,
Gün olur yakılır, ferman dediler...

Var git o kapıya, perden inmeden,
Gözünün ışığı, ebed sönmeden.
Musalla taşında, tenin yunmadan,
Gün olur çakılır, ferman dediler...