Ferman Aldım Hünkârımdan

Rûhumda depreşti koskoca mâzî,
Kendimi huzurda buldum hünkârım! ..
«Berü gel! » deyince bir yaşlı gā zî,
Diz çöküp dîvanda kaldım hünkârım! ..

Ne güzel zamandı, ne güzel hazdı,
Sakalın simsiyah, atın beyazdı,
Ne kadar sevinsem, o kadar azdı;
Ardından kâfire daldım hünkârım! ..

«Otağ-ı hümâyun orda! » dediler,
«Hünkârsa namazda, burda» dediler,
«Teb’asın düşünür darda» dediler;
Ulu dîvandasın bildim hünkârım! ..

“Bizans’ı alırım, ya Bizans beni! ”
Orta çağ kapanır, çağ başlar yeni.
Ol Nebî övmüştür, kim sevmez seni?
Aşk u muhabbetle doldum hünkârım! ..

Değişmez evlâd-ı Fâtihân ahdı,
Mutlak yıkılacak Bizans’ın tahtı,
İnşallah gülecek İslâm’ın bahtı;
Kutlu fermanını aldım hünkârım! ..