Ferman Şiiri - Cihan Gürel 2

Bazen duracak gibi oluyorsa kalbin,
Ortasında duruyorsa ezilenler gibi;
Kıymetten bihaber bir harbin,
Altında kalır masum yüreğin; anla !
Geçme sırası değil şimdi o yollardan!
İnat etme bin kere de uğraşsan,
Galip çıkamazsın savaştan!
Sana ödül diye ölüm fermanı imzalatanlar,
Rızanı bile istemeden kendileri doldururlar,
Hayatından geriye kalan her anı!
Dön bu yoldan !
Dön ki seni hak edenlere sarıl!
Onlar seni beklerler.
Bir hasbihal et !
Sana uzanan eller, izin ver de
Omzuna dokunsunlar!
Bırakmazsın merak etme onuru elden!
Ve insanların birbirine ördüğü çoraklığı,
Hiç yaşamadan,
Zengin yağmur ormanında,
Güzel hatıralarla,
Sen de ömrünü tamamlarsın.
Kimsenin ayağına basmadan..
Sonsuza dek...
Ve bir saniye bile başına ne gelir diye,
Düşünmediğin diyarlarda...