Ferman Şiiri - İsmet Anik

Çatal kiraz leblerin fernan buyurmuş derim
Kalem kıran ellerin bizi ayırmış derim

Senden gelen devayı öper başıma korum
Velev ki ölüm olsa beni kayırmış derim

Gardiyanla celladım benim için saf tutar
Bu bedenden bu canı canan sıyırımış derim

Küşüm etmem zerrece berzahımız beraber
Bu aleme yaftamı tellâl duyurmuş derim

Öykü olur adımız dilden dile dolaşır
Toprağa düşen sevda daha büyürmüş derim

üçaralıkikibinyirmi