Ferman Şiiri - Burak Güven

Bir ferman var
Ki dolaşır elden ele,
Onu duyan kulaklar sağır olur her şeye
Onu tutan eller kan konudurur alnına
Geri dönmeyi hesap etmeyen yiğitler
Sürer mermiyi namluya.

Bir ferman ki
Sahibi ne kral ne padişah
Ne de saray soytarısı padişahçılar ,
Onun sahibi el etek öpmez
Duramaz el pençe divan,
Peki kimdir sahibi ve nedir bu yüce ferman
Cevap ararsan dön de bak,
Mazinde yatıyor,
Geçmiş, hesabını işte bugün soruyor!

Yıllar yılı koşturan ve çilekeş
Üç çocuklu bir anne
Akşam ki yemeğin derdine
ilk kez bugün düşmüyor,
Sabah altıda kepenk açan esnaf
Siftah yapmak için akşamı
İlk kez bugün beklemiyor,
Bugün ferman geldi
Kağıtta yok fakat gönüllerde büsbütün,
Elbette ki şarkın fermanı
Garpten gelecektir üstün!
Ey şarkın evladı!
Mor dağlara mı küstün?
Dön de bak geçmişe
Viyana'dan Musul'a dikilmiş büstün,
Şimdi her derde derman
Her yaraya merhem geldi,
Güneşin doğduğu yerden bugün
ferman geldi!

Seni yere düşüren değişim miydi,
Seni engeller miydi son teknoloji
Top, tüfek, mermi?
Dön de bak geçmişine
Büyük balık küçüğü ne zaman yedi?
Belli ki yaşlanmışsın, hatırlamıyorsun geçmişi,
Çünkü bu topraklar bize kan ile biçildi,
Korkma, hatırlayacaksın
Yok saydığın geçmişi,
Bugün çok uzaklardan ferman geldi!

Kürşad'ın sofrasından kalktı,
Dolaştı meydan meydan Atilla'nın miğferinde,
Bir an olsun düşmedi Mete'nin dilinde,
Anadolu'ya girerken Alparslan'ın gözünde,
Sarığını bağlarken Osman'ın elinde,
Her vuruşunda Bektaşın, bağlamanın telinde,
Kuyruğunu bağlarken Süleyman, atının yelesinde,
Murad'ın çatık kaşında, öfkesinde,
Balkanları dolaştı, Rumeliyi seyretti,
Anadolu'nun hamuruyla bezendi,
Nice yiğit ki onun için kara toprağa girdi,
Bugün bayram günü,
Mustafa Kemal'den ferman geldi!