Ferman 7 Şiiri - Sadettin Kaplan

Fermanımdır! Kös vurula üç kere;
“Dur” denile durup durup azana! ..

Yiğit odur kış gününden yaz vere;
İlkbaharı çevirmeye hazana! ..

Mert odur ki, sözü senet biline;
Ekmeğini eğilmeden kazana! ..

Beyhude ümittir; rastlanabilmez
Gölde çekirgeye, çölde sazana! ..

Ne denir dizinde evdeş uyutup,
Düşteki dilbere nâme yazana? ..

Anadolu yere inmiş gök iken;
Yazık gökte yer arayan ozana! ..

Bu duvara bir taş koyan övülsün;
Yüz vermeyin yapılmışı bozana! ..

Rızam yoktur biri tarla sürerken;
Biri söğüt gölgesinde uzana! ..

En güzel çeyizdir, en zağlı kılıç;
Ecdat terbiyesi kıza, kızana! ..

Çan sesiyle çelinmeye duygular;
An sesleri sarılmaya ezana! ..

Sanatçı sanatı sevda bilerek;
Her işine gergef gibi özene! ..

Sanatı germeli saz tellerince;
Ses getirmez gevşek telden tezene! ..

Gül çehreler riya-boya yerine;
Sevdaların can rengiyle bezene! ..

Rızam yoktur “az”a râzı olmayıp;
“Yok” yolunda aylak aylak gezene! ..

Öfkem vardır bir yarışa zorlayıp;
Sınav-sınav sabilerim üzene! ..

Düzen sana uygun değilse sakın;
Ahfadım uymaya bozuk düzene! ..

Adaletin terazisi sapmaya;
Kul hakkı kalmaya Rûz-i Mizan’a! ..