Ferman 5 Şiiri - Sadettin Kaplan

Fermanımdır! Yarım koyup her işi,
Bir başka hizmete başlanabilmez! ..

Bilmeli ki ahfadımın her ferdi,
Taş, kaynatılmakla haşlanabilmez! ..

İçi boş nesneden geçen hevâdır;
Kamışa karanfil aş’lanabilmez! ..

Kıskançlık okları yadırganmasın;
Meyvesiz ağaçlar taşlanabilmez! ..

Sevdanın yoluna at süren civan;
Vuslata ermeden yaşlanabilmez! ..

Dişi cana takın, tırnağı taşa;
Umut, ilk engelde boşlanabilmez! ..

Varsaymayın var sayılan yokları;
Çoklar çehremizden hoşlanabilmez! ..

Düşman “gülüm” dese, “ölüm” bilmeli;
Dostlar bir hatayla dışlanabilmez! ..

Düş vadilerinde otağ kurulmaz,
Hayal yaylasında kışlanabilmez! ..

Vurulsun davullar dengi dengine;
Merkep küheylanla eşlenebilmez! ..

Bir’e iki denmez, diyenden sakın;
Cihet dört denmişse beşlenebilmez! ..

Yürekli yiğidi koyup arkada,
Ödlek, öncü diye peşlenebilmez! ..

Elleri koynunda, gözleri mahmur;
Gayretsiz başarı düşlenebilmez! ..

İlahî sevdaya tül olan kalbe,
İblis’in gergefi işlenebilmez! ..