Aşk ehlinin gözesinden
Akan suyu bize gönder
Dağların ta zirvesinden
Çıkan suyu bize gönder
Saf sofi terk etmez hay, ı
Akma Çoruhum akma
Kalp gülleri yeşermez gül suyu kokmayınca
İlahi bir aşk ile akan sensin çoruhum
Çok göz gercegi görmez gönülle bakmayınca
Dağların yamacından çıkan sensin çoruhum
Ey kendi bedenime kendi ruhuma zarar veren nefsim
sen büyüdükçe ben küçülüyorum
sen var oldukça ben yok oluyorum
senin varlığın beni benden alıyor
Sen senliğini bilki
bende benliğimi tanıyayım
Sar beni
Mecnun edip aşk oduna sar Ğani
Kerem gibi sal sahraya yor beni
Al zülfünün tellerine sar teni
Mecnun gibi çölden çöle vur beni
İlimle dost etti kulu
Benim güzel peygamberim
Nuruyla açtırdı yolu
Benim güzel peygamberim
Kul kalbinde güller açtı
Bır mevsim solar
Her hazan vurunca bir mevsim solar
Dökülen yapraklar yerde sürünür
Gönülden yana kul sevdayla dolar
Seyyah gezen bir can Gamsız görünür
Çakıl dikenler sardı vatanın her yanını
Sakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var
Zehirli hançer yardı milletimin kanını
Sakın korkma arkadaş bu mülkün sâhibi var
Kara bulutlar gibi çöktüler tepemize
Ezer geşerler
Oğul gül yerine kuşburnu serme,
Derdiğin dalları ezer geçerler.
Çırak iken bir ustaya ders verme,
Kurduğun düzeni bozar geçerler.
Yaşamaya ne gerek
Gündüzüm gece benim gecemse leylu nehar
Şu candan geçeceksem yaşamaya ne gerek
Sevda yüklü gönlümü sen koru sakla Kahhar
Yar yakıp öleceksem yaşamaya ne gerek
Yeşert yaradan
Bitmez bu dağların bitmiyor karı
Yağmur ver ovayi yeşert yaradan
Kocadı topraklar çoğaldı marı
Mazlumu zalimden koru yaradan
-
Emrah Akkan
Tüm Yorumlaraz önce harika bir şiir okudum şimdi ise o şiirin sahibini yürekten kutluyorum.