Ayrılık dağlardan seslenir
Ayrılık dağlardan seslenir
Yolcu olduk bir zaman
Unuttuk unutulduk keyfe keder yaşadık
Arsızlandık yıllara karşı
Bal……!
Bu diyarlardan giderim
Hüzün olur yaş dökerim
Olurda an biter giderim
Gün olur ölüp giderim
Acı haber…!
Birde ben ölürüm yolda
Kalırım sanmayın darda
İki haber kırk satırda
Geçer gider ölüm hali
Bozuk düzen..!
Asılsız astarlardan giydim
Gölgelerden güne döndüm
Ne ağladım nasıl güldüm
Bozuk düzen yol bitmiyor
Bir sen vardın..!
Bu gönül,
Sana nasıl meyletmezdi?
Yüreğime kurulmuş,
Böyle bir sevdan varken.
Kara düzen..!
Dost bağına otağ kurdum seherde
Bülbül geldi geçti gönlü kederde
Çilenmiş yaprağı gülüm gazelde
Muhabbet gamlı da yürek hüzünde
Kara Gözlüm.........!
Kara gözlerine kurban olayım,
Bir bakışın yeter öldürme beni.
Kaş altında ebruları salayım.
Ferman çıkartıp ta sürdürme beni.
Hüsran olur…!
Sen seversin o bilmez
İstersin yanına gelmez
Çağırırsın ses vermez
Hüsran olur aşk o gün
İnsan…!
Selam sana gün
Günaydın ay
Selam olsun diyarına
Gününü geceye sunan gök
Mavi dünya
Sus sus’da usta kader fark etmesin ikimizi
Hemen çevirmesin feleğin çemberinden yüreğimizi
Daha saklambaç oyunumuz bitmeden
Köşe başlarında koşup düşerken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!