Zehmeri gülü…!
Ay mavisi gözlerin vardı
Sarı buğdayların tanesinde ipek saçların
Hani her şubat mevsiminde
Çalardın kapımı bahardan önce
İlk defa..!
İlk defa sevdaya selam dururken insan
Hasret keder ayrılık acı çeker ilk defa
Ayrılığa bakarken yola düşer ilk defa
İlk defa hüsran olur gece çöker ilk defa
Aşkın cefası…!
Ey sen nasıl susarsın
Böyle sürerken hükmünü
Lal etme cürüm dilini
Ver yeter yüreğime zehrini
Ölüme zaman …!
Bir zaman gelir elbet
Davet beklemez
Habersiz çalar kapıyı
Unutulmuş bir dost misali
Ciğerin yansın..!
İlkbaharım güze döndü
Gül yüzüme hüzün vurdu
Evim barkım viran oldu
Yansın ciğerin vicdansız
Doğarmı aşk..!
Vurmak gerek sevdayı
Tam orta yerinden bazen
Çakıvermek beynine
Atmak gerek uçurumlardan
Dönersin Mevlana…!
Kapında var hak çeşmesi
Bademliğin gül bahçesi
Kokusun dan saçsan gülü
Hoşgörünün meşalesi
Gecenin ayazındayım
Sormamışım
Yıllara kalmışım
Kuşkusuz bir akşam
Vakitsiz bir zaman
Sevdayla el tutuşmuş yüreğim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!