Feridun Urfa Şiirleri - Şair Feridun Urfa

vaye ez hattım,ez hattıım u runıştım lı ber deriyé te..ez bum xulam,ez bum penaber,ez bum koçber..

lé vaye ez wegeriyam u runıştım lı ber deriyé te..ez bum xulamé hésreta çavén te,ez bum penaberé ruh u bedana te, ez bum şoreşgeré deşt u kaniyé te,geriyam lı eşk u evina te..ez bum stérk lı dor bısk u suretta te,mın vexar ava nemırıné jı Qaniya dılé te..


vaye ez bum zarok lı bın per u baské te, bum mém u geriyam lı dor çiyayén te... vaye ez vegeriyam u hattım runıştım lı ber çongé te mın xar berfa sipané jı léyvente.

göz göze diz dize bir intihara kalkışıyor içimdeki şiirin imgesi sonrası; tozu dumana katan atlar... ilikliyorum sözlerimin yakasını acımtrak aforizmalar duygusal tümevarımlar kalıyor sonra sonrası zindan ve karanlıktı körebe bir yalnızlıktı kol kola bir isyan koltuk altında dağ dağ gezdirilmiş etnik bir çocukluktu kocaman bir yastıkta gün aşırı yorgunluktu kirlenmiş, bit düşmüş bir kopuştu belki yoktu yokluktu uzun bir yola yolluktu bir baş soğan bir yavan tokluktu göze çokluk dile bolluktu herkeslere vatan bir kendine hayrı yoktu... feridun/Tanrının cezası parçacık belanı versin yokluk! fırat İNALa

yer-gök kırmızı/nar kırmızı/kan kırmızı/can kırmızı/
bir onsekizlik kız memesinde duvak kırmızı
iç(i) savaşan bir ülkede yol kırmızı/asfalt kırmızı
...kaleşnikof ucunda gözler kırmızı/korku kırmızı/dağlar kırmızı
sınır boylarına karişmiş kokular kırmızı
Kobani kırmızı/Efrîn kırmızı/Xoy kırmızı

Mesafeye lanet olsun!

Lanet olsun uzak düşüren yola,yollara!

Giden olmaya,arkadan bakılan olmaya lanet olsun!

yok ne? olmayan ne? sen kimsin?
yok sensin..olmayan sen..sen yoksun..
aşkmısın sen? harama nıyet misin?
yoksa tütüne mecburi esaret mi?

bedende ki düşman kurşunu morlugusun

şimdi di'li geçmiş bir zaman ek'iyim..
bir bir dewriliyor tüm cumlelerım
gidişin sinmiş üstüme,ten kokuyorum..

gideceksen şimdi git,kalcaksan şimdi! !
git..

Hiç..! /Gereklilik kipi


şimdi desem ki sana; bu 1000 rakımlık,soğuk duruma göre sıcak,orgazm ve alkol kokan şehirde beni bağlayan hiç bir şey yok/desem.inanır mısın?

içimde bir orman/organ yanıyor desem

şimdi di'li geçmiş bir zaman ek'iyim..
bir bir dewriliyor tüm cumlelerım
gidişin sinmiş üstüme,ten kokuyorum..

gideceksen şimdi git,kalcaksan şimdi! !
git..

Kalem düşerse KELAM ölür..! ! !

Savaşı Başlatanlar Aman Dilemesin! Feridun Kurt “Tazeleyin çoban ateşlerini ey ateş ustaları Kavallarınıza yeni delikler açın Emzirin sığınaklarımı uyak bulsun koyaklar” Kafa derisini yüzüyor şiirimin çehresinde bir seher vakti kurulmuş gecekondu panayırları yırtıkça yarasını, cehennem kimsesizlikler büyüyor şehrin varoşlarında. Kocaman elleri olan ‘kocaman’ adamlar/kadınlar taze ölüleri emziriyor tanrı tenlerinde. Bir kovulma hikayesinde bekaretini bozuyorlar insanlığın. Adem pür dikkat bir ihanetin bekçisi, Havva ilk cinayetin doğurganı. Ceset torbalarıyla örüyorlar bir ülkenin sınırlarını. Hat boylarında mayına verilmiş ayaklar-bacaklar. Sazlarını duvarlardan indirip yeni bir türkü tuturuyorlar. Hawar! Dağların rengi kandır şimdi. Kandır şimdi tetiklerden akan. Sözleriniz kan. Açık bir yaradan akıyor, kan! Kıpkırmızı yokluklara katık ediyorlar türkülerini. Hawar dîsa, hezar car hawar! Cümle ‘cemaat’ bir kıyıma yataklık ediyorlar. Yalancı şairlerin imgelerinden ferman çıkarıp hatiplerine okutuyorlar. Ortadoğu karanlığa mahkum oluyor, Kürdistan gülistan! Cezaevi bahçelerinde kafatası, karakol bahçelerinde kemik mezarları saklayan gülistan! Dönmüyor devran seferinden ve değişmiyor düzen! Körebe oynayan kalabalıklar çoğalıyor; bir ileri iki geri. Elim sende, vicdanın yok! Kardox burası ey zulümkarlar. Kserkses’in bir milyonluk ordusuna yol vermiş, boyun eğmemiş. İskender’den aman dilememiş büyük komutanların yurdu. Giyotin yalnızlıklara boynunu uzatmış talihsiz coğrafya. Lilith’in komutanlık ettiği Amazon savaşçıların yakılmış ormanlarını Munzurla besleyen kadim coğrafya. Atlarınızın nalları çürüyecek önce. Sussuzluğunuzu giderecek yalaklar kuruyacak. Ebabiller öpecek kafataslarınızı.Ve dönecek devran, sabır öldüren seferinden. Harran yeni peygamberler doğuracak çatlamış karnından. Yeni bir savaş başlayacak, görkemli! Suları çekilecek nehirlerin ve Nuh asla geri gelmeyecek. Silinecek adınızı tarih sayfalarından. Lanet okunacak yaşadığınız her ana. Değişecek dünya ve şiir kuratacak şerefini. Söz anlam bulacak kahraman ağızlarda. Değişecek dünya ve ulu manitu çayırlarında at koşturacak savaşçılar. Savaşı başlatanlar aman dilemesin.!