Feride Zühra Şiiri - Çepni Serhat Öztürk

Uyutmak için sonu gelmez ninniler,
Söyleyecekler, sana kavuşmak için gelirken,
Kaç kabine toplayacaklar Feride,
Engel olmak için...

Bilirsin, bir insanı gözün tutmadı mıydı...
Yerden yere vurursun onu, o kafanın içinde.
Bahtım! Yek vücut, tüm dirliğimi toparlayıp,
Ardından koşuyorum süratle...
Beni de sevemediler,
Ayıracaklar bizi Feride...

Olsun.
Varsın olsun o halde ve silsinler beni,
Yeryüzünden, ebediyete dek ve bimanâ,
Davranışlar sergileyip hor bile görsünler!

Feride Zühra'm,
Seni, kendisine aşık olduğum,
Duru mu duru bir kız sanacaklar.
Ne de mutlu ona, diyecekler kim bilir!
Oysa sen, muhitimin asla izin vermeyeceği,
Ulaşamayacağım bir gerçek,
Ve ölene değin zihnimi terketmeyecek,
Yegâne fikrim, özüm, hürlüğüm,
Ruhumsun.

Feride'm. Hayatımda sana vurgun oldum,
Seninle buluşabilmek pahasına yol aldım,
Engellendim, bastırıldım, vuruldum...

Çepni Serhat ÖZTÜRK
13.09.2022
04:51
Beşirli, Ortahisar, Trabzon, Türkiye.