Feride Bektaş Şiirleri - Şair Feride Bektaş

Ey beni gözleyen kapkara bulut,
Bahardan yanayım bil bundan böyle
Hüzzam bestesini hazanı unut,
Yar vuslattan yana şarkılar söyle.

Güneş huzmesi dağ taşı yaldızlar

font color='#800000'brfont face='Monotype corsiva '' size='5' font color='#330066'



img src='http://turkbirligicephesi.com/wp-content/uploads/2009/06/azerbaycan-pulu2.png'

Gonca gülüm açmadan soldu gördün mü?
Dalım yaprağım yad el yoldu gördün mü?
Ah! çekmekten zülfüm ak doldu gördün mü?
Kaç yıl geçti aradan, bilmem saydın mı?

Göz yaşım tel tel kirpiğimde dokunur

Üfle ey ney hicranımı, sırrımı duysun cihan-ı alem,
Hasreti yazmaktan yırtıldı kağıt, çatladı kalem.
Saplansın sineme cevri cefa kınasın el alem,
Namert olayım şikayet edip etsem tek bir kelam.

Akıl neyime gerek, yok onunla bir işim; o, benden;

Saçları tel tel ağardı ettiğim duaların,
Çizgi çizgi yüzü çukurlarla dolmuş hayallerin,
Beli doksanlık bükülmüş ihtiyar düşlerin,
Bir sanduka içinde omuzlarda taşınmakta,
Yıllar yılı yüreğimde beslediğim umut;
Beni ben eden, ne varsa alıp götürdü,

Ben olayım arayanın,
Hücre hücre tarayanın,
Ecesi olam can sarayının
Aklın fikrin bende kalsın,

Ben olayım tek soranın,

Gülistan diyarında bir garibim
Gülün kokusunda donanlardanım.
Sevdaya turab, hasretten harabım
Çöllerde dört yana dönenlerdenim.

Yar aşkında yek olmaya çalışan,

Bahar geçti artık, hazan yüz tuttu,
Günahkâr ne ak ne kara bahttı,
Asıl kabahat yalnız ikimizin;
Bak hatıralar da bizi unuttu…..

Göreceksin geçmiş olacak;

Dışarıda güneş,içimde fırtınam,
Derdimiz yazılmaz yarım satırınan,
Boşuna be gülüm boşuna yırtınmam,
Ben içerde mahpus sen dışarda mahkum.

Şansım deli tay bakın şu kırata,

Bitir artık çalışıp didinmeyi,
Sensiz zehir zıkkımdır baldan meyi
Bu havayı, suyu, nefes almayı,
Sensiz nedeceğim be sevdiceğim!

Tüm evren benim olsa ki ne yazar,