SENİ SENSİZ YAŞAMAK
NE KADAR ACI OLSADA
SEVGİN OLMADAN YAŞAMAKTA
ZATEN ÖLÜM GİBİDİR.
Beni Bırakma! ! ! ..
SENSİZ DÜNYADA YAŞAYAMAM BEN...
Bir kara sevdaydı yüreğime dolan,
Deliydim viraneydim...
Canımı verecek kadar aşıktım sana,
Ne yaptın bana?
Başım dumanlı,
Feryat figan yalvardım sana,
Yine dağ başındayım
Şehir ayaklarımın altında
Serin bir yel eser
Bulutların ardında
Yıldızlarla çizerim yüzünü
Nefesimle alırım kokunu
Elimde kalemim,gözümde yaşla
Hasreti yazıyorum bu aşkta
Özlem ile idam edilmiş bu aşk
Kalem kırılıyor masada
Sensizliğe atıldığım zindanlarda
Kara sevdanı yaşamaktı cezam.
Hayatta zorluklar vardır
İmkansızlıklar...
Yalanlar vardır
Binbir çeşit insanlar
Yıkılmamamız gerek
Hayata inat gülümsemek
Sevdan bir fısıltı gibiydi
Yüreğimdeki hırçın dalgaları dindiren
Yüreğin bir liman gibiydi
Sığınmam için beni bekleyen
Hırçın dalgalar dindi artık
HAYALİNE DALAR UYURUM,
GÖZLERİNİN İÇİNDE KAYBOLURUM...
BENİ BIRAKIPTA GİTME,
BEN SENSİZ Mahvolurum...
İNLERİM GECELER BOYU,
Yalnızlar rıhtımında bekliyorum sessiz gemiyi
Sanki benim o geminin kaptanı
Kırıyorum dümeni uzak diyarlara doğru
Her nereye gitsem
Hangi limana demir atsam
Yalnızlık! ! !
İlkbaharda düştü yüreğime o yosun gözlerin,
Alev gibi sıcak yaz akşamlarında
Gecelerime düşerdi yosun gözlerin...
Karanlığında kaybolduğum bu şehre
Işık olurdu o yosun gözlerin.
Ya şimdi nazlı meleğim?
İnsan zora düşmeye görsün
Herkes sırt çeviriyor
Onu hayata bağlayan biri yoksa
Yaşamak ağır geliyor
Bu kim diyorsan o benim işte
Ben düştüm dara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!