Seni unutabilsem Feriha
Ne gözlerin gelse aklıma
Ne de saçlarını anımsasam
Kaybolsa ardında
Gölgemin, suretine düşürdüğü izlerim
Sen görmesen
Yaz bitti
Yazı bitti
Kurudu beynimin kanlı burçları
Onda baharken mevsim
Benim üstüme yıkılır
Bu ayrılık surları
Ben uçarı küheylan sen ise sevda kuşu
Kim demiş biz beraber çıkarız bu yokuşu
Sana yetmez bir ömür sana yetmez bu nefes
Kaf Dağına uçan yar dibime zincirliyim
Yırtacak yüreğini hapsettiğim bu kafes
Çatma kaşını zira fazlaca kederliyim
Alışmak mı Feriha tamam güldürme beni
İncinmesin yüzüme topladığım efkarım
Her gece yatağımda öldürüp bir bedeni
Sensizliğini canım yaşadığım kadarım
Bakışlarından sonra hangi müzeyyen bakış
Devleri düşlerimde savaşa tutuyordum
Sana tuzaklarımı sabah unutuyordum
Ufacıktım düşümün perdesi mi o da sen
Cümlemin öznesi mi nesnesi mi o da sen
Sana çığlık çığlığa yalnız sana suspusum
Seni uyurum, seni yeşerir her kabusum
-Feriha, susma konuş canıma kastın mı var
Yoksa heybende bana dürülen bir defter mi
Nehirlerimde mağma olup boşanır sular
Ey azizem bana böyle zulmetmeye değer mi
Feriha, susma konuş canıma kastın mı var
Simurga uçan kuşlar kalbimin tenhasında
Ümidi pençesinden düşürdü düşürecek
Menzile erenlerde sevincin sonrasında
Boş kalmış avucunda ha öldü ha ölecek
Kursağımda biraz aşk içimde hayallerim
Özledim yar kahrımdan soyunarak hayayı
Özledim ateşimden çatlatarak gayyayı
Düştüm edeb elinden utanmazlar içine
Dokundum mürekkebin en derin çilesine
Binlerce yıl sevdaya gelmemiş böyle boyut
Sende tutuştu somut,soyut içinde soyut
İsmini öteden mi verdiler sana canım
Neydi seni bu denli böyle kusursuz yapan
Bir yansıma değilse yüzünde duran ışık
Meftunu en biçare zamanlarda aldatan
Ben ne için Feriha düştüm karanlıklara
Işıltında bu kadar kör olmuşken dağlara
Pısırık bir darbeydi gidişin
Özgüveni yitik
Kendi yalanlarına bir ihtilal
Çocuk avuntusu masalmış
O aristokrat sevişin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!