Lal olmuş dilim, boz bulanık akıyor zaman,
Gündüzlerin geceye aksettiği yerdeyim.
Üstüne gem vurulmuş, sanki ırakta derman
Kelebeğin ateşle raks ettiği yerdeyim.
Gün gelir el olur, baş ucunda görünenler...
Mesafeler açılır, duyulmaz artık sesin.
En dik yokuşlarsa, yollarına örülenler...
Soluğun düğümlenir, kesilir her nefesin
Tadın, tuzun kaçar; düşersen açmaza, dara
Beni kendine bende eden güzel!
Geceye gündüz, bana sen lâzımsın.
Koymadan bende ne yaprak ne gazel
Gündüz güneş, bana sen lâzımsın.
İstemem gelmesin sensiz bahârı,
Bir garip dünyadır ki, gariplikler içinde...
Kuruş menfaat için fırıldaklar içinde...
Sanma ki yeni doğdu; “kullanışlı aptallar”,
Hak için Hakk’ı satan tarihte nicesi var.
Göremiyorsan eğer hangisi batıl ve hak;
Yaşadığın ve varsa bil ki sana müstahak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!