Solan her gül yaprağında
Senin için akıttığım
Her göz yaşında
Her doğan güneşte
Yere düşen yağmur tanesinde
Açan tomurcukta
Gönlüme umut tohumları ektim
Büyümesine izin veriledi
İnsanlar çiğneyip geçti
Artık geride kalan, bom boş bir avuç
Issız ve sığ bir dünya
hasret kavuruyordu beni
ellerimi
pul pul uzunan toprak gibi
Dumanın alaca maviliğinde cigaranın
hangi gözyaşında sakladın
o pembe düşlerini
Elveda güzel odam
Gözyaşlarina bogdugum anam
Kitaplarım, şiirlerim
Dostum, düşmanim elveda
Yalnızlığın, bırakılmışlığın tadı elveda
Hayata bağlayan hayallerim
Hevesle anlatağım bir anım bir anım olmadı
Gözyaşi akitacagim sevgili
Sarılıp bağrına basacak ana
Derdimi paylaşacagim bir dostum olmadi
Yalnızlığıma sarılıp ağladım dün gece
Tüm hayallerimi gözyaşimla büyütüyorsam
Saça düşünce aklar
Gençliği arar olduk
Karanlığın içinde, ışığı
Bulutların arasında güneş
Yabancı bir dünyada dost,
Sabaha kadar uykusuz oturdun mu hiç?
Gözyaşlariyla ecelini bekledin mi?
Soruların arasında boğuldun mu hiç?
Yastıklara sarılıp, sessiz duvarlarla?
Konuşmayi denedin mi hiç?
Telefona bakınıp, çalsın diye telaşın oldu mu?
Hadi yar
Gittiğin teye benide götür,
Sensiz ne yaparım burda,
Kime sarılırım, yalnız kaldığmda
Bu kalp seni ister
Bu gönül seni bekler
Düşüverirsin birdenbire tarifini yapamadığın bir boşluğun içine
İçinde bi yer bulmak bir ağırlık bir cisim olabilmek içinmiş çaban
Her çırpınışın kendini kandırmak içinmiş meğer
Saplandığın bataklık içinde yıllanmışsın
Umut fakirin ekmeğimiş,un ufak paramparçada olsa umutların
Yoklukla varolmak arasında gitgeller arasında kalmakmış hayat
Kimsenin uğramadığı bir yol güzargahının
Sessiz ve kimsesizliğine sunuyorum
Hırpalanmış,örselenmiş gençliğimi
Tüm gücümle savuruyorum gökyüzüne
Ellerimle doğurduğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!