Hiç Hesaba Katmadım
Hayat bildim gülmeni,
Keder nedir unuttum.
Dudaklarının ateşinde,
Gözyaşımı kurutum.
Sadece bir kere sev;
Her şeyini verircesine benden başkasını.
Ama ölürcesine,ama doyasıya yaşarcasına.
Sev de gör bakalım.
Hiç ummadığın anda çaresiz bırakılmak,
Bir tekmede alaşağı edilmek,
Elbet bir gün seninle,
Yollarımız kesişir.
Ayrılığın ardından,
Sevinme derim ben.
Ben bu kadar ümitsizliğe,
Ben gözlerine baharda girmiştim.
Şimdi gözlerin hangi mevsim bilmedim.
Dudağından bal edip yüreğime salmıştım.
İçirdiğin nasıl, hangi zehir bilmedim.
Kaç kitaba inandım kaç?
Kitab-ı aşkta arıyorsam adını.
Her mısranın sonuna kazıyorsam ismini.
Çiziyorsam göklere, eşsiz cismini.
Bir soranın vardır bilemezsin.
Zamandır, elbet geçer sensiz de.
Bunlar gözlerime bıraktıkların,
bunlar ellerimdeki yaralar.
Kaç!
Sözüme dönmedi özlemim bugün de.
Sahibi kör bir balıkçıda bütün közlerimin.
Sıska bir yalnızlıktı aslında,
Sessiz, çirkin ve öksüz bir yalnızlık..
Bin yıla uyuyup, bir an' a uyanmış;
bahara uyanmıştı.
Bahar iyi adammıştı.
Dudağında bal ile etti birkaç kelâmı.
Çaldı gönül bağında üzüm etti şarabı.
Ol yâr arz ile girdi kanım içine.
Etse de cefâ şâd olur bu bağların bağbânı
Eyle ki serhoş olsun bu beden bu ten!
Sen şimdi uyuyorsun.
Kapadın ya gözlerini;
kan ağlıyor coğrafyam.
Dudaklarında aynı Şubat soğuğu,
gözlerinde kaos yorgunu mağrur bakışlar.
Sen benim için bir şans oyunusun.
Ne zaman kapının önünden geçsem;
"Ya çıkarsa? " diyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!