Hiç Hesaba Katmadım
Hayat bildim gülmeni,
Keder nedir unuttum.
Dudaklarının ateşinde,
Gözyaşımı kurutum.
Sadece bir kere sev;
Her şeyini verircesine benden başkasını.
Ama ölürcesine,ama doyasıya yaşarcasına.
Sev de gör bakalım.
Hiç ummadığın anda çaresiz bırakılmak,
Bir tekmede alaşağı edilmek,
Elbet bir gün seninle,
Yollarımız kesişir.
Ayrılığın ardından,
Sevinme derim ben.
Ben bu kadar ümitsizliğe,
Ben gözlerine baharda girmiştim.
Şimdi gözlerin hangi mevsim bilmedim.
Dudağından bal edip yüreğime salmıştım.
İçirdiğin nasıl, hangi zehir bilmedim.
Kaç kitaba inandım kaç?
Kitab-ı aşkta arıyorsam adını.
Her mısranın sonuna kazıyorsam ismini.
Çiziyorsam göklere, eşsiz cismini.
Bir soranın vardır bilemezsin.
Zamandır, elbet geçer sensiz de.
Taşır gözlerinden
dibine düşmüş mâtemi.
Buruk tebessümünün kenarında beliren
en azılı ibâdetti seni öpmek.
Adını sayıklatan kâbus gecelerden
Bunlar gözlerime bıraktıkların,
bunlar ellerimdeki yaralar.
Kaç!
Sözüme dönmedi özlemim bugün de.
Sahibi kör bir balıkçıda bütün közlerimin.
Sıska bir yalnızlıktı aslında,
Sessiz, çirkin ve öksüz bir yalnızlık..
Bin yıla uyuyup, bir an' a uyanmış;
bahara uyanmıştı.
Bahar iyi adammıştı.
Ellerine soğuk mühürler vurulur parmak izlerimden..
Damga damga sunulur ihaneti bir tümcenin.
Kalemin kömür ucunda kış soğuğuna inat;
üşüyen tüm sözlerimin anısına inat,
sımsıcak bir intihar bekler ucumda.
Ucum;
Yolum düştü Susuz' a,
Hal bilmeze sormaza.
Dil revân olmuş bak;
Haber edin mor kuşa.
Bu ne şimdi kor olmuş?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!