Yitirilmiş ve henüz tüketilmemiş
bir aşktan yazıyorum sana
Durup durup,
durgunlaşan bu ıssız sessizlikte
Oyalı bir örtü ile sarmalanmış olsa da
Her geçmiş dediğin,
ölüm değil mi Efrosina...
Hem,
daha kaç kez devşireceğim bu yüzü...
sözü edilmez bir buruşukluk,
kurutur beni Efrosina.
Sen,
daha önce hiç öldün mü?
Şimdi,
sana sırt çevirmiş bir telaş içindeyim.
biraz da olsa seçilebilmeliydi,
Tam şu anda,
Vatikan'da
Bir Katedralin önündeyiz..
Yükselen kubbelerin eşiğinde melekler korosu..
Öfkeli bir adam,
sanki son kez yargılayacak gibi,
Ve sonludur olasılık,
kurulu belirsizlikler üzerine..
çağ dışı girişimlerim oldu,
tozlu ve kül elenmemiş yalnızlıklarım..
Kapı deliğinden sol(u)dum,
artıklarını sevmelerin..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!