Fergus’la kim binecek şimdi arabaya,
Dip ormanın dokuma kumaşını delecek,
Ve dans edecek düzlükte kıyı boyu?
Delikanlı, kaldır hoyrat alnını havaya,
Genç kız, narin gözkapaklarını yukarı çek,
Umudu düşünün ve bırakın korkuyu.
Çekilmeyin artık bir kenara,
Kafa yorun aşkın acı hikmeti üstüne;
Çünkü pirinç arabalara eder hüküm,
Buyurur Fergus ormandaki karaltılara,
Ve bulanık denizin beyaz göğsüne,
Ve dağınık avare yıldızlara tüm.
Çeviren: Osman Tuğlu
William Butler YeatsKayıt Tarihi : 14.2.2011 05:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!