Ferdi Aydın Şiirleri - Şair Ferdi Aydın

Karşında durur gözlerimle başlarım cümlelerime,
Sen ister dinle ister dinleme.
Annenden gelir seni ister gibi bakarım gözlerine,
O ister versin ister vermesin.
İdam mahkumu bir tutuklu gibi dikkatli sözlerine,
Sen ister gizle ister gizleme.

Gece...

Aklındamıyım bilmem
Saatlerin bile yorulduğu bu vakit
Gözlerime uyku çöküyor
Ölüm gibi sessiz bir an

Ben seni çiçeklerin açmadığı
Yaprakların dallara tutunamadığı
Ve rüzgarın istesede duramadığı
Bir sonbahar günü öylesine sevdim

Belki yürüyüşünün endamına

Gülümseyişinle gözyaşlarının
Çimene çiğ düşmeden buluştuğu.
Ayrı Görüşlerin Aynı dili Konuştuğu.
Minarelerinde kuşların uçuştuğu.
Her gününe her caddesine
Ayrı Bir öykünün oluştuğu.

Senin sevdan
Tutulmayan borç,verilmeyen sözün
için görünmeyen guzellık senin,
dışın hüzün...
Gözlerinde gizlidir
görünmeyen yüzün.

Sen hayatımda
Fırtınalı koyu renkli
içi hüzün boyası kasvet
An ve An ağlayan
trajik dramatik
tuvali kanayan.

Elimde bir fotoğrafın var
Gözlerini gökyüzüne dikmişsin
Sanki sana uymayan istemediğin her şeyi
O anda bitirmişsin.
Gözlerin öyle derin dalmış ki gökyüzüne
insanın kuş olup geçmek geliyor önünden

Farzet ki ölüme dokundum ve ismini birden fısıldadı rüzgar.
Ellerinde dünya bakışların boş,yerde,göründüğün kadarsın.
Ruhunun üzerinden kayan sevdasısın yorumsuz rüyalarının
Dudaklarını öptürüyor yürüyen cesetler,öpüldüğün kadarsın
İzinde kelebeklerin,sürünmeyi bırakma,süründüğün kadarsın

Ansızın kokun gelir aklıma
Durup biraz sensizliğimi düşünürüm
Bakarken güzelliklere dalgın gözlerimle
Titrerken avuçların
Sessizce ve sensizce tükeniyorum.

Sen icimde bir sorusun anlamsız
Cevabı yıllar kadar uzun.
Bir şarkısın yağmurun dilinden düşmeyen
Yüzüme vurduğunda suskun.
Bir Nehirsin uçsuz bucaksız bulanık bir o kadarda çoşkun.