Sevdim, seviyorum, seveceğim,
Ama vazgeçmeyeceğim.
Çünkü biliyorum
Vazgeçersem hissizleşeceğim.
Aydınlandı dünyam,
Sen yanımda olunca.
Çünkü biliyorum,
Bir ışıktın sen bana.
Yaşadım aşk denen illeti,
Sessiz ve süresince,
Çünkü biliyorum
Sende gidecektin yersiz ve sebepsizce
Şimdi ne sen kaldın,
Ne sana olan aşkım,
Çünkü biliyorum
Bana bihaber kaldın.
Yine söylüyorum Gül Pembem,
Çok sevdim, seviyorum, seveceğim,
Zira bitmedi, bitmeyecek,
Ferd-i yekta sevgim.
Kendine "yine" iyi bak be Gülüm,
Tıpkı bana baktığın gibi.
Kayıt Tarihi : 14.6.2023 00:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gül'ün dikeni solarken dahi batıyor
![Yusuf Botan Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/06/14/ferd-i-yekta-m.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!