Feraye İle Kar Esintileri Şiiri - Metin ...

Günün en uslu saatlerindeyim
Alaca bir sessizlik çökmüş içime
Zamandan zamana kayıyorum birden
Gözlerimle duvarları yıkarken
Kar yağdı bu sabah
Herkes bir şeyler mırıldanıyordu yine
İtilen arabalar, atılan kar topları
Hiçbirini duyamadım nedense
Yoksa onlarda mı görüyor artık?
Onlarda mı yıkanıyor bu beyazlıkta ?
Ne korkunç! Değil mi Feraye?
"Feraye" diyorum ama umrunda bile değil
Beni artık duymuyorsun bile
Konuşuyorsunda ben mi duymuyorum
Işığın mı söndü yoksa?
Bir türlü dinmek bilmiyor, dinmiyor gözyaşları
Ne çok şeyi varmış anlatacak, ne çok sey biriktirmiş

Üzülüyorum Feraye, üzülüyorum
Kimsenin umrunda değil bu karlar
Kimse mektup yazmıyor uzaklara

Bir şeyler yağdı bu sabah
Kimi kar dedi kimi keder
Kimi hasret dedi kimi kasvet
Kimi yalnızlık dedi kimi de vahşet
Her şey yağdı bu sabah, bir kar yağmadı
Bir mevsimden ibaretmiş meğersem
Sadece uzaklara benziyormuş gökyüzü
Bir aldatmacadan ibaretmiş meğersem
Sadece karla dolduruyormuş yeryüzünü

Özür dilerim Feraye!
Seninle yetinmek istemiştim sadece...