Ferat Atalay Şiirleri - Şair Ferat Atalay

........................yar yar sar beni diyar diyar.mevsimler hüzünlü sen,sizim yine ilk bahar.açılır yanaklarında,gül goncalar.sevişirim sen gibi ben ve rüzgar.nefesin nefesime,tennin tenimi okşar,kuşların kanadına adını yazdım,silinmesin bir daha yüreğime kazdım.karaca oğlanın telinde aşkı saz,dın.aşıkların bağrında çıkar avaz, dın.duysun dağlar taşlar seni çarpar kalbim.yürüyorum kaldırımlarda,adım adım.sesiz ve sensiz sokaklarda kaldım.dostlarımdı geceler ve meyhaneler mekanım.içtiğim şarap,tı içindeki kabın.sarılıp yattığım şişeler bağrıma bastım.ve yastığım,dı ayakkabılarım.hayal meyal,uyandım düşlerimde sen vardın.sen ve ikimiz elin elimde,seviştiğimiz adalar.sabahın seherinde kalkar, balıkçı takalar.denizin mavisinde yüzüme güneş doğar.göklerde martılar uçar ada.ya kunar.kıyılarında nem ve yusun kokar.dökülür ağaçlardan sarardı yapraklar.bağrımda kor gibi ateş yanar.açılsın yollar,aralansın kapılar.bitsin, bitsin acılar. olmasın ayrılıklar.her bekleyişimdi seni son bahar.

Yıl bin dokuz yüz doksan üç. Bunun adı göç. Geldiler ansızın bir seher vakti kımıl kımıl.Cevirdiler namluların uçlarında süngü, buna karşı durmak ne güç,.Başakta hasat,evler kat,kat.ahırda at ateşe verdiler. Ne külu kaldi nede bir avuc toprak.Kimilerini bir yere topladılar,ayaklar çıplak.üzerlerinde terli yirtik paç.ve kimileri bir yerlere kaçışıyor.Bir telaş. sırtlarında yürekleri alınlarında ter. gözleride yaş. Bıraktılar, her birini her birine muhtaç.Bebekler kundakta,çığlık anneler feryat ta üşüş.Babalar zülümde ayaklar,piş ağızlarda kalmadı. diş..yazıktır demediler,vurdular eylendiler. her yer kan.Nedir bu feryat figanlarin icinde boğan .Dinimize imanımıza sövüp sayan.Karşımıza dikilmişler şarlatan, okuyorlar.ezan,can, mı dayanır.yok,sa canan.hangimiz kanarız,buna derler, kardeşiz aynı kandan

Gün doğarken penceremde her yeni bir gün. Ötüyor gül bahcemde kederli bahtsiz bül bül. Yasiyorum yalnizligi yüregim deki sürgün. Ölümü bekliyorum her gün neredesin be ecel. Her gün yeni bir gün benim icin zaten ölüm. Yasim yetmis isim bitmis kimim kimsem kalmamis. Konusurum aynalarla ehh artik yûksünmüsler benden. Zaten onlara bakacak ne yüzüm ne de özûm . Günleri aylari ve hatta yillari bilmem . Bir keresinde aynadaki moruk bana cirkin bakti . Bastonumla siraakkk ayaklarimin önune indirdim . Onu özledim bir ömür beraberdik ahh ben bu kafami. Yerine yeni parlak yüzlü bir ayna getirdim . Ikimizde bir birimize yabanci idik acikcasi. Sarabi actim iki kadeh doldurdum Ona bakmadan konustum konustum ve hep ben Konustum bana sesini hic cikmadi . Ve bir gece onu hayalet oldugunu fark ettim. korktum altimi islatircasina korktum. Onunla sabah mutlaka konusmam gerek dusundum. Karsisina yan dikildim ve ürkekce kaldirdim basimi. Baktim oda bana ayni derecede ayni sekilde bana . Sonra dogruldum taklidimi yapiyor deyus . Suratina tükürdüm o benim ve onu da al asagi ettim.

Yalnizlik bir uçurumdur,ışıksız karanlıklarda. Yikilmis bir harabedir selamsiz topraklarda.Gecenin zifiri karanlığı gibidir, yıldızlardan ,aydan uzak.cansız bir bedendir yatakta.ve yalancı güldür bahçelerde ,dalgaların harıl harıl vurmasıdır kıyılara,Güneşin batması karanlıklara gomulmesidir dünyanın . Kundaktaki bir çocuğun inleye inleye ağlaması gibidir ve yaş akamaz göz pınarlardan.Cehenemin derinliklerinden , gün görmez mahkumdur güneşin o eşsiz ışığına.apansızca bir bu tarafa bir o tarafa dalından salanan yapraklar.,çölde uçan kartal, ve yavrusunu yuvasında bulamayan bir kuş.Bir annenin karnında başlar yalnızlık. dağların arasında göğe yükselmiş.adeta nöbet tutar gibi ağrı dağı misali.ve yağmur yağdırmayan bulutlar.çorak toprakların ot vermeyen topraklarda başlar yalnızlık.

ne tarla kaldı ne karasaban.ne öküz kaldı nede babam.yakıldı yıkıldı evlerin üstü is ve duman. evimizi bağımızı tarlalarımızı etiller talan. hapis işkence sürgün.yollara dağlara verdiler her bir gün. gavur sürüsü değildik biz,bunu bize yaşatan müslüman. nerede o güzel günler. nerede o ahpaplar. artık dönmez geriye o güzel yıllar.gitti memleket gitti sevdalar yok artık o eski dostlar.vatan benim vatan sensin vatan o.haram ettiler bize hiç değer miydi bu. şimdi uzaklardayım hem, de çok yardan yurttan dosttan.hani olur ya içi hüzün dolar insan,şimdi ben kime dert yanam.

Beni terkedipte uzaklara birakip terketme.Ömrümü ömrüne katarim büyük bir sevicle.Yeterki sen nazli yarim kal benimle. Gider isen eger ziyan olurum düserim dertten derde.Tek basima yasamak neye yarar.Hepten olurum sensizlikten tarumar.Yitiririm aklima verir bana zarar.Yoksa bulamam kendimi senden gecsede kac bahar. Karanliklara gömülürüm olur zihnim ham hayal.Ayak baglarina olurum sana hal hal.Ve gun gelir o gun ahireteki mekan.Cehenemin benim olsun cennetimde sen kal

Mevsimler birbirinin ardindan gençliğimi kovalar.merhametin eşiğinde oturdum ve ask hûzünlü cümlelerde kaldi devrildi şah mat.Soldu cicekler gazelendi yapraklar, rengarenk ağaçlar dallarinda sonbahar. Bulutlar birikti gökyüzünün mavisi karaya büründü .Gökte asice gürültülü şimsekler çatışıyor yerler yarıldı dağlar düz ovaya yayıldı .Sırtımı yere dayadim uzanmişim gök yüzünü yüzüme sermişim ve yağmur damlalari iki gözümden akti.Ömür dedigin ûc gûn rüzgar ile sabahtan kalkti.Karanliklar gözümden uçurum dalgalarla ürpertiler kesik vücudum.Doğanin özûndedir felaketler ve bir uğultuyla uyanir ilk bahar ve kim bilir nerede ne zaman yutar toprak insani ve beraberinde götùrür hüznünü çilesini mutluluğunu.Kayalar çatirdar yer yüzünden depremler uyanir topraktan yeniden filizlenir çiçekler açar güneş yarinlara aydinlik yarinlara umut yarinlara hayat özgürdür dünya karanlikatan aydinliga

Ondukuzunda asik oldum.Yirmisinde askere mars tuttum.Yirmibirinde es buldum.Yirmibesinde boy boy velet.Dilegim kime kimselere olmasinlar külfet.Allah versin ocagima güc ve bereket.Evin icine ates düstü alsana dag gibi dert.Tanri dusmanima vermesin böyle zeval i afet.Koptu hayatimdan yar benim en muhimim nimet.Adim adim karanliga saptanan kendi hücremde müebbet.Nerdeyim nerelerdeyim kimim ben ulan kimim.Kendimi tevvekül edecegim kadar daye,siz cocuklarimin izdirabindayim.Dipsiz koyularda cehhenem den daha ötürü icimde bir yangin.Cocuklarim cocuklarim annem ve ozlem.Yar ellerde muhacir derbeder harab oldum. Suursuz duygularimla geceye yol oldum bir telasim.Bulutlar ay,i gölgelemisti yildizlar benden daha hazin.Sag elimde agactan oyma bavulum sol elimde boynu bükük yanik sigaram.Kirik dökük bittik düslerim. Bavulumda iki cift gömlek bir,de ekmek oda iki dilim.Gece benden ben geceden daha helak.Yürüyorum yillarin yorgunlugundan harab olmus kaldirimlar. Yolun kenarinda binlerce yatan tassiz mezarlar. Ûstlerinde ne bir bitki nede bir sevgi gölgesiz kupkuru agaclar. Yürüyorum yürüyorum bilmeden durdurak Egik basima düsünceler saplanir sanki birer ok.Kendimi evin icinde buldum olmusum adeta bir direk.Öylece kala kaldim öyle sefil ve donuk. Karsimda duran aynaya baktim kendimi bulamadim kendimden.Ellerim karyolanin basinda beynimde uyku uyanik ucurum.Dalmistim derin karanliklara bakiyor gozlerim.Sarilmistim beyaz gül desenli yastigim.Yillar gecsede kokardi håla rahmetli karicigim. Bitkin günesin sabahinda uyandim.Rutubetli tavanli duvarlarda gözlerim.Bir yani küflenmis aile resmine baktim.Düstü gözlerimde yaslar hatiralarla damla damla resme baktim baktim bagrima bastim.Bir filim gibi sardi geriye yilar aniden.iki oda birde kocaman salon bir kösesinde ocak turlu turlu yemekler hele aksamlari baslanirdi konusmalar ondan bundan.Kurulurdu sofralar ve bir alemdi cocuklar huzur ve düzen.Yaz aylarinda toprak ana ana toprak. sirtlarinda bebek karinlarinda bebek.tarlalarda bahcelerde gunes kavurucu sicak. alinlarinda toz ve ter kalamazlardi kimselere minnet. Babalarin ise omuzlarinda yük yükte adeta bir höyük.iyi yada kötü ama mutluluk arkasindaydi o kirik pasli pencerenin

Ve geride kaldı o güzel yılların yorgunluğunda kalan bir çınar

Ne ben o eski ben nede zaman o eski zaman

Aldı götürdü benden rüzgar gibi tek tek yapraklarımı

Nedendir mutsuz oluşum, birer el kopartım
Kendimden yanlış zamanda benmi doğmuşum
Gök mavi değil artık daldaki çiçekler solmuş
Yüreğimde bir sızı hasretinde boğulmuşum

Uzayan ömür benim katilim peşimi bırakmaz