Feragat Şiiri - Feridun Eren

FERAGAT

En kötü zamanımda dilimden bir şey akmıyor ne yazık
Her şey herkes tüm manasını kaybediyor çoktandır
Adeta siliniyor duruyor
Bir derin sığ kuytu, bir arayış içine giriyor nefes

Başına dünyanın tüm taşları ile binlerce duvar örmek istiyor ruh
Kimseler bana ulaşmasın, seslenmesin diye
Sonra feragat etmek her şeyden
İyi veya kötü olan şeylerden

En son halimi göz önüne getirerek
Kendimden feragat etmek sonra
Doğduğum bir zalimliğin içindeki doğallığa geri dönmek
Sert mizaçların hüküm sürdüğü iklimlerimde tekrar tekrar yıkanmak

Kaldığım yerden, ayrıldığım yerden tekrar tekrar başlamak
Biraz geç kaldığımın farkındayım
Rolleri yeniden dağıtmanın arifesindeyim
Burası ne biçim olmuş

Hani maskeler balosu olmayacaktı
Her şey aynı doğallığında kalacaktı zaman
Ben tekrar dönmüşken birkaç yüzyıl sonra
Kimler nerede
Ben geldim annem

FERİDUN EREN