Mevla gül demezse kulu ne yapsın,
Alın yazgısını bilirmiş meğer.
Dünya düzeninden ne diye sapsın?
İnsan laiğini bulurmuş meğer.
Durmadan karıştı var ile yoğum,
K'abuslar doldurdu bölündü uykum.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;