Felek Bana Hiç Acımadın

Yokluktayım bu akşam
firarda çarpışan yüreğim
duvarlar üstüme geliyor
boğuluyorum bu akşam

Savruluyor ruhum
penceresiz ömrümde
gönlümde
sahte gülmelerimde
acılarımda
hakaretlerde
aşalanmalarda
yok oluyorum bitiyorum

Bu ne yaman çelişki
karma karışıklıklar
sorgusuz infazlar
bitmeyen efkarlar

Değme felek değme
artık canıma
cananıma
yedirme acı lokumunu
artık bana
içlerim yara
kanıyor
ağlıyor
acıyor
değme felek ne olur
acı artık bana

Üç günlük dünyada
bir günlük mutluluğu çok gördün
bana felek
ektin kaderimle
hazan gülleri gönlüme
yüreğime
ömrüme
elimi kolumu
bağladın
zincire vurdun
çaresizlik kuyusuna attın
yaşarken ölümün tadını
tattırdın
felek bana hiç acımadın....