Felek Şiiri - Necati Keçeli

Ben çağırmasam da kahpe feleği
Kapıdan, bacadan girdi ha girdi
Büküp kırmak için bende bileği
Ferhat’ın gürzüyle vurdu ha vurdu

Hep bende denedi tırpanla, orak
Her neye el atsam çıkardı çırak
Ne bir mola verdi nede bir durak
Bir sarmaşık gibi sardı ha sardı

Aş, ekmeği aldı aç koymak için
Yolladı gurbete hep kıymak için
Fakir bıraktı bir, bir soymak için
Hatırı, gönül’ü kırdı ha kırdı

Düz yolum olmadı sürdü yokuşa
Yazı göstermedi yolladı kışa
Başı vurmak için taşlardan taşa
Gurbet yollarına sürdü ha sürdü

Yıllarca özledim kardeş, bacıyı
Dilim naçar kaldı bilmez acıyı
Sol yana verdide bin bir sancıyı
Deprem şiddetinde yardı ha yardı

Çektiğim çileler bitmesin diye
Evimde bir ocak tütmesin diye
Doya, doya suyun içmesin diye
Bin türlü engeli kurdu ha kurdu

Kahırım dan zehir çıkar dilinden
“Felek” sağlığımda aldı elimden
Sakat etmek için, beni belimden
Yıllardır gergefe gerdi ha gerdi

Yola getiremedim ben bu feleği
Av kuşu sandı da et’ten yüreği
Doldurup nefreti, bastı tüfeği
Çeşit, çeşit derdi verdi ha verdi

Nereye saklanıp beklesem onu
Yüzdeki çizgiden tanıdı beni
Kusman gerekince zehirli kini
Necati’yi zayıf gördü ha gördü

Necati KEÇELİ
İZMİR 24.10.2008