Felek Şiiri - Muhammed Emre Tulay

FELEK

Unut artık bir zaman “yarim” diyen dilberi,
Unut, boş hayalinden, sök çıkar o güzeli.
Gönlüme yol verseydim hep o yari severdim,
Bir ziya umut olsa, ne güfteler düzerdim.
Ama felek böyleyse, göz n’apsın, gönül n’apsın,
İki eşsiz bakışa, gözyaşlarıyla baksın.
Felek, beni o yarin bakışıyla öğüttün,
Bir vurdun, bir bıraktın, yarimi de götürdün.
Boynum kıldan incedir feleğin çemberinde,
Bir feleğe esirim, bir de gülde dikene.

O gül ki, dilberin bakışlarında gizlenmiş,
Miskini hep saklamış, dikenini göstermiş.