Felek Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

Düştüm gençken gurbete,gençliğimi zay ettim
Zuhur eden yarama,derman olmadın felek
Gururu yeksan ettim,her gedaya tay ettim
Muhare kumaş iken, pazen olmadın felek

Caketi düşkün giydi, her bilmeze tay ettim
Şal atlas kumaş iken, pazen olmadın felek

Bir bilsen neler çektim, kaç sevdanın telinden
Kül bağladı bu bağrım,kaç şerbazın dilinden
Sürüldüm mapus yattım,kör hainin elinden
Müşküle üzüm gibi, benzim sararttın felek

Sürüldüm diyar diyar,kör kasewat elinden
Attın köz ateşlerde yaktın yandırdın felek

Gözlerim yaş bilmezken,gözümde yaş kalmadı
Her gelen çaldı yere,değmiğen taş kalmadı
Dar günüm kapımda ya, bacı kardaş kalmadı
Saldın sen dilden dile, ciğerim yaktın felek

Dar günüm geldi çattı, bacı kardaş kalmadı
Od/dan od/lara saldın, ciğerim yaktın felek

Yine Haktan kan ağlar,döküyor zarı zarı
Teberru verdim canı, neyleyim böyle yarı
Saçlarıma yağdırdın, zamansız yağan karı
Her kime yar dediysem, elimden aldın felek

Saçlarıma yağdırdın, zamansız yağan karı
Her kime yar dediğsem, elimden aldın felek

------------------
muhare kumaş; Yanıp sönen...pırıdıyan
Müşküle; Sonbaharda sararmış üzüm çeşidi

Kadir Haktan TÜRKELİ