Felek Şiiri - Hüseyin Özçelik

Aha bugün dedin belki de yarın
Acılar yükledin sen bana felek
Hayalim tükendi terse kararın
Parçamızı savurdun her yana felek

Bazen umutlandım yoluna baktım
Eridim yağmurda nehire aktım
Yüküm ağır geldi yolda bıraktım
Beni yad eyledin canana felek

Bir garip bülbülüm dalı özledim
Arı gibi çiçek yâr balı özledim
Bedenim yaralı cânı özledim
Her yanım kopardın gülümü felek

Dört duvarı bana sırdaş eyledin
Üzerime yükler saydaş eyledin
Dost olmayanı paydaş eyledin
Çekemem gamını yükünü felek

Bu senin öfkeni dile dökerim
Savrulup rüzgâra yele dökerim
Yakarsın ateşte küle dökerim
Bende mi denersin gücünü felek

Sıladan ayırdın gurbette vurdun
Nereye göç etsem hep senin yurdun
Eğlencen kalmadı beni mi buldun
Daha ne var söyle öcünü felek

Kaçsam kaçamam taşa tutarsın
Her yanım engelli başa tutarsın
Anlaşmada olmaz boşa tutarsın
Deneylerin gördüm acını felek

Döndükçe etrafta sarmaşık ettin
Aklım zarar gördü karmaşık ettin
Kaçtım kir pasından bulaşık ettin
Göremedim iyi yanını felek

Hüseyin’im böyle geçti yıllarım
Yazın boran kışın yaktı ayların
Dağlar boyu aştı dertli halların
Devamlı sızlattın canımı felek