FELEK
Yalnızlığı yudumluyordu bu aşklar
O anda gözlerinde aşkın bedeli
Kalbinde ise aşkın kavurucu ateşi
Kül kokuyordu sıfatlarımız
Herkes hüzünlenir ahvalına
Lakin ölümüyle geldi insan bu cihana
Onlar da sükunet isterler gönüllerden
Feyz alırlar mahçuplardan
Görmezden gelme bu hususu
Sonra kurarlar pusuyu
Sen bu feleğinde müsterih ol ki
Ömrün heder olmasın...
Kayıt Tarihi : 22.4.2023 02:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!