Felek Şiiri - İzzet Gayretli

Herşeyi mi alıp götürdün benden
Neyim kaldı ki ne istersin felek
Kaçıp da kurtulam dedim elinden
Tutup da çarkına atarsın  felek

Tat almadım birgün ekmek aşından
Menmun değildim en sonu başından
Geçip geçip durdum çarkın dişinden
Zalim Zalimin den betersin felek

Kanadım bir kere geçti eline
Sakız ettin beni alem diline
Savurdun namerdin esen yeline
Deliler içine katarsın felek

Gülmek hasret kaldı gülen yüzüme
Benden beterini göster gözüme
Kaderim de nefret duyar sözüme
Hala mı yanında  tutarsın felek

Damarda dolaşan  kanımdasın sen
Geçmişim de oldun anımdasın sen
Eşim misin hergün yanımdasın sen
Koynuma uzanıp yatarsın felek

Korkudan ürperip sızılar yüreğim
Sayende olmadı kazma küreğim
Usta olamadım  hala çırağım
Gelip gidip bana çatarsın felek

Düşündükçe aklım yorgun düşüyor
Bedenim değil ki ruhum üşüyor
Kaşıdıkça yaram azıp çoşuyor
Kazılmış çukura itersin felek

Gayretli yem ölüp ölüp dirildi
Çelik halat gibi hergün gerildi
Ceza olarak da ölüm verildi
Kefeni parayla satarsın felek