FELEK
Ömrümün baharında vurdukça vurdu felek;
Bahtımın rüzgârında boşa savurdu felek.
Bir ümitsiz aşk için yaktı, kavurdu felek;
Bahtımın rüzgârında boşa savurdu felek.
Arı idim ayırdı peteğimden, balımdan;
Kopardı yüreğimi sazımdan, kavalımdan;
Solan bir yaprak gibi düşürdü de dalımdan
Bahtımın rüzgârında boşa savurdu felek.
Kayıt Tarihi : 19.6.2020 03:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İdris Nebi Karakuş 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/19/felek-303.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!