Felek. Şiiri - İbrahim Etem Ekinci

Karartma dünyamı kırma belimi,
Bunca ettiklerin yetmez mi felek.
Susturdun şakıyan susmaz dilimi;
Benim ile davan bitmez mi felek.

Kime sırrım açıp kime söyleyim,
Konuşma diyorsun dilsiz neyleyim.
Bırak ta derdimi Pazar eyleyim,
Bezirgân dert alıp satmaz mı felek.

Hep hayır aradım gelen her şerden,
Sabredip güç aldım vurduğun yerden.
Bilmem döner miyim bu son seferden;
Yorgun yaşlı gemi batmaz mı felek.

Mevla bilir senden bizarım bizar,
‘’Hükmüllah’’dır elbet onundur karar.
Bu kadar beddua bunca intizar;
Ahu zarım seni tutmaz mı felek.

Aslan yaşlanınca naçar kalınca,
Birde krallıktan derdest olunca,
Avcılar tazıyı ona salınca,
Tavşan dayılanıp çatmaz mı felek.

Sakın sorma ne bu feryat Etem-i,
Bilirsin ki hazanımın son demi.
Sence boşuna mı ederim zemi;
Dert çeken şikâyet etmez mi felek.

İbrahim Etem Ekinci.
14.01.2014.ANKARA