Ayrılığı vâr eden o sevdaya sorsan,
Hasretle sunmuş hicrânı sarmış da felek.
Her cümle bir dem olurdu Leyla’ya sorsan,
Taze körpeyi cellada yazmış da felek.
Hayat hayli zor, ömrünü yormuş Leyla’nın
Gece gözlerine ışık vurmuş Leyla’nın
Şu ay önünde secdeye durmuş Leyla’nın
Bir zehir gibi içine sızmış da felek.
Döndü uğrunda hayatım bir bilmeceye
Düştüm garipleyin sevda adlı heceye
O’nu böldüm milyon kere ısız geceye
Kustu bütün nefretini, azmış da felek.
Ruhum aşinadır kara gözlü leyla’ya
Kaşları bir hilal, yüzü benzerdi ay’a
Ayırdı felek, şu gönlüm ağlar vedâya
Ben gibi küsmüş hayata, kızmış da felek.
Kayıt Tarihi : 23.2.2017 21:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Urgan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/23/felek-2-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!