Doğmadı güneşim bahtımda kara
Çileyi çekerim yürekte yara,
Şu yaban elinde düşünce dara
Feleğin yolunu yıkasım gelir
Yaşanan ne varsa alıp götürdün
En güzel çağımı sende yitirdim
Dertlerin peşimde beni bitirdin
Feleğin çarkından çıkasım gelir
Çırpınır bedenim dikenli telde
Ağlıyan gözlerim akıyor selde
Bülbüller ötmüyor açılan gülde
Feleğin bağını yakasım gelir
Yüzümde tebessüm ağlıyor içim
Kaderim karadır bilmemki niçin
Ölmeden kefeni bir daha biçin
Feleğin salına bakasım gelir
Yavuz’um gürbeti gezdi dolandı
Gözyaşı kârımdı bana kalandı
Anladım sevgiler boşa yalandı
Feleğin üstüne çökesim gelir
şair: Yavuz Kayacık 12 - 06 - 2011
Yavuz KayacıkKayıt Tarihi : 3.7.2011 22:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!