Felek Şiiri - Hikmet Durkut

En ücra yerlere koyup gizledi
Sürüp bulamadım izini felek
Bulur diye adım adım izledi
Benden hiç kekmedi gözünü felek.

Beni üzdü kendi murat eyledi
Hüzüne gark edip gönül eyledi
Ağzına geleni bana söyledi
Sarfetti çekmedi sözünü felek.

Yüreği çok katı benzer demire
Ben ağlarsam ömür katar ömüre
Çıra gibi yanıp döndüm kömüre
Kül oldum yakmadı özünü felek

Kimi sevmiş şöyle canı gönülden
Diken daha güzel denirmi gülden
Ben kesildim bakın ayaktan elden
Dik durdu yıkmadı dizini felek

Haz alınmaz baharından yazından
Başa ne gelirse onun yüzünden
Saçıma ak doldu bunca hüzünden
Çalmadan yılmadı sazını felek

Hikmetim ne yazsam gitmez hoşuna
Yeter artık düşme onun peşine
Işmar edip cilvelenme boşuna
Çektirdi bıkmadı nazını felek.