Felek Şiiri - Nilufer Ucuk

Canımdan can aldın.
Yüreğimden vurdun.
Ey Kader,ey Felek!
Niye bana oyun oynadın?
Topraksız ölümü reva gördün...
Kinin,öfken kimey di, bilemedim.
Onca cefayı başıma ördün.
Can evimden vurdun!
Ne ettim sana,söyle bana?
Beni böyle zındanlara koydun? .
Esareti reva gördün.
Artık nasıl güvenirim sana!
Düşürdün beni tuzağa...
Ayağıma vurdun zincir,
gidemem daha fazla uzağa...
Görmez misin çektikleri mi?
Tınmazsın öyle değil mi...
Çünkü senin adın Felek!
Yaktım, bütün gemilerimi...
Dönüşü olmayan yola saptım.
Uzattım dost sandığım bağa elimi,
Ne bağ kalmış, nede dost.
Oda kapılmış mal,mülk seline...
Düşenin dostu olmaz değil mi?
Söyle kaderdaşım, ne kaldı geriye?
Bir cansız beden ki oda eriye...
Al onu da bir şey kalmasın geriye.
Ben de kurtulayım,varayım,cananima...
Dünya değmez cefaya.
Döktüğün bir katre göz yaşına.
Ama anlatılamaz bu sevi dolu yüreğe.

(06-06-2009)